ایران پیشرو



تحقق ارزش‌ها و آرمان‌های متعالی انقلاب اسلامی مستم تلاش همه‌ جانبه در تمام ابعاد فرهنگی، علمی، اجتماعی و اقتصادی است. احراز عرصه تعلیم و تربیت از مهمترین زیرساخت‌های تعالی پیشرفت همه ‌جانبه کشور و ابزار جدی برای ارتقاء سرمایه انسانی شایسته کشور در عرصه‌های مختلف است . به این ترتیب تحقق آرمان‌های متعالی انقلاب اسلامی ایران مانند احیای تمدن عظیم اسلامی، حضور سازنده، فعال و پیشرو در میان ملت‌ها و کسب آمادگی برای برقراری عدالت و معنویت در جهان در گرو تربیت انسان‌های عالم متقی و آزاده و اخلاقی است. تعلیم و تربیتی که تحقق بخش حیات طیبه، جامعه عدل جهانی و تمدن اسلامی ایرانی باشد در پرتو چنین سرمایه انسانی متعالی است که جامعه بشری آمادگی تحقق حکومت جهانی انسان کامل را یافته و در سایه چنین حکومتی ظرفیت و استعدادهای بشر به شکوفایی و کمال خواهد رسید.

تحقق این هدف نیازمند ترسیم نقشه راهی است که در آن نحوه طی مسیر، منابع و امکانات لازم، تقسیم کار در سطح ملی و اامات در این مسیر به صورت شفاف و دقیق مشخص شده باشد. در تهیه سند ملی تحول بنیادین آموزش و پرورش کوشش شده است تا با الهام‌گیری از اسناد بالادستی و بهره‌گیری از ارزش‌های بنیادین آنها و توجه به اهداف راهبردی نظام جمهوری اسلامی ایران، چشم‌انداز و اهداف تعلیم و تربیت در افق ۱۴۰۴ هجری شمسی تبیین شود. تحول بنیادین در نظام آموزش و پرورش مبتنی بر آرمان‌های بلند نظام اسلامی باید معطوف به چشم‌اندازی باشد که در افق روشن ۱۴۰۴، ترسیم‌گر ایرانی توسعه یافته با جایگاه اول اقتصادی، علمی و فناوری در سطح منطقه با هویتی اسلامی انقلابی، الهام‌بخش جهان اسلام همراه با تعاملی سازنده و مؤثر در عرصه روابط بین‌المللی است.

خوشبختانه با درک ضرورت و اهمیت این امر و در پاسخ به ندای هوشمندانه رهبری معظم انقلاب اسلامی (مدظله العالی)، طرح تدوین سند تحول بنیادین آموزش و پرورش به مثابه سند تحول راهبردی نظام آموزش و پرورش در افق چشم‌انداز بیست ساله جمهوری اسلامی ایران در دستورکار شورای عالی انقلاب فرهنگی قرار گرفت و سرانجام پس از شکل‌گیری حلقه‌های کارشناسی ـ پژوهشی با مشارکت صاحب‌نظران حوزوی و دانشگاهی و مدیران و کارشناسان مجرب آموزش و پرورش و سایر دستگاه‌های ذیربط، ضمن پایبندی به دیدگاه‌های حضرت امام خمینی(ره) و نظرات مقام معظم رهبری درباره تحول بنیادین نظام آموزشی و همسو با اسناد فرادستی، از جمله سند چشم‌انداز بیست ساله کشور، سند مذکور تدوین و به تصویب این شورا رسید.


بومی‌سازی فرآیندی است که طی آن یک محصول برای کار در یک محیط خاص آماده می‌شود. این فرآیند شامل مراحل متفاوتی است و در آن باید موارد بسیاری را در نظر داشت. در طی چند مطلب به چگونگی این کار خواهیم پرداخت و در این مطلب صرفا به معرفی مواردی که باید در نظر داشت خواهیم پرداخت. بومی‌سازی محصول ااما به این معنی نیست که یک محصول خارجی را طوری تغییر دهیم که بشود از آن در داخل کشور استفاده کرد. بومی‌سازی صرفا تغییر نوشته‌های یک محصول نیست که با ترجمه آن، برنامه بومی شده باشد. بومی‌سازی یک پروسه زمان‌بر و پیچیده است و بطرز شگفت‌آوری با جهانی‌سازی مرتبط است.
در واقع ما زمانی یک برنامه را بومی می‌کنیم که بخواهیم در کشورها یا بوم‌های مختلف از آن استفاده کنیم. از آنجا که این تغییرات بعضا از هم تاثیر پذیر هستند کاربردپذیری هر برنامه را تغییر خواهند داد. برای مثال در نظر بگیرید یک برنامه را که روی تولید نام کاربری به زبان‌های مختلف محدودیتی ایجاد نکرده و قرار است در چندین کشور مختلف (وب) از آن استفاده شود. حروف مشابه ولی در باطن متفاوت در بوم‌های مختلف چه بلایی سر برنامه خواهند آورد؟ فرض کنید شبکه اجتماعی توئیتر شما را در تولید کلمه کاربری با زبان فارسی و عربی آزاد بگذارد. وقتی به @علی یک پیغام می‌فرستید، چه کسی این پیغام را تحویل خواهد گرفت؟ صاحب این اکانت در عربستان یا ایران؟
با اینکه بومی‌سازی وما ارتباط چندانی با کاربردپذیری ندارد اما در کاربردپذیر کردن برنامه و استانداردهای برنامه بطرز چشمگیری تاثیرگذار است. موارد مختلفی را باید در هنگام تولید یک برنامه چندزبانه در نظر داشت از جمله:

  • از این برنامه در چه کشورهایی استفاده خواهد شد؟
  • چه نوع تقویم‌هایی را باید پشتیبانی نماید؟
  • نحوه افزودن زبان جدید به برنامه چگونه خواهد بود؟
  • تکمیل فیلدهای حساس مانند نام کاربری به چه زبانی مجاز است؟
  • تولید صفحات برنامه در جهات مختلف به چه صورت خواهد بود؟
  • تجربه کاربری مناسب برای کاربری که راست به چپ می‌نویسد و کاربرزی که چپ به راست می‌نویسد چگونه است؟
  • شرکت‌های بزرگ چطور با این مشکلات روبرو می‌شوند؟
  • ذخیره داده‌ها در پایگاه داده باید به چه صورتی و با چه زبان مرجعی صورت پذیرد؟
  • تبدیل و تغییر داده‌ها چقدر لازم است؟

بوم : Local       بومی : Localized        بومی‌سازی : Localization       جهانی‌سازی : Globalization

منبع : www.dotnettips.info


اصلاحات با دو وجه «گفتمان» و «دستاوردها» شناخته می‌شود. اصلاح‌طلبان نیز یکدیگر را به «اصلاح‌طلبان گفتمانی» و «اصلاح‌طلبان کانفورمیست» تقسیم می‌کنند. کانفورمیست‌ها را اصلاح‌طلبانی می‌دانند که در قدرت هستند، منصب گرفته‌اند، رانت می‌گیرند، حقوق می‌گیرند و… و اصلاح‌طلبان گفتمانی را کسانی می‌دانند که افلاطون‌وار، در حاشیه قدرت به ترسیم خط و خطوط و شاخص‌های اصلاح‌طلبی مشغولند!

تئوری توسعه در‌واقع، نسخه نظریه‌پردازان غربی دهه ۱۹۷۰ برای مدرنیزاسیون و صنعتی شدن کشورهای جهان سوم است. آنها مدل‌ها و تیپ‌های مختلفی از توسعه را برای کشورهای مختلف جهان سوم تجویز کردند تا این کشورها هم شبیه کشورهای توسعه یافته شوند. برای یک کشور «توسعه درون‌زا»، برای دیگری «توسعه برون‌زا»، برای آن یکی «توسعه کاردوزو و ترکیبی»، «تجارت آزاد»، «توسعه پایدار»، «اقتصاد دموکراسی محور» و… اما آنچه در عمل اتفاق افتاد، بسیار متفاوت از ساحت تئوریک بود. مای با نسخه توسعه آمریکایی (جانشینی صادرات) و خروج یک شبه سرمایه‌گذاران خارجی، به ویرانه‌ای اقتصادی تبدیل شد که تا یک دهه مشغول آواربرداری بود. لهستان با استراتژی دموکراسی محور نه‌تنها به شکوفایی اقتصادی نرسید که اینک به همراه یونان ضعیف‌ترین کشور اروپایی است. برزیل، آرژانتین و… با استراتژی جایگزینی واردات، تا دو دهه مقروض‌های دائمی بانک جهانی و صندوق بین‌المللی پول شدند. نسخه برای ایران «توسعه ی» با هدف تغییر ساختار ی و تغییر جامعه و فرهنگ ی مردم (تحت عنوان جامعه مدنی) بود. آنچه به‌صورت رسمی در دولت خاتمی دنبال می‌شد و پس از آن هم توسط اصلاح‌طلبان ادامه یافت.

اما مصادیق مد‌نظر اصلاح‌طلبان برای توسعه ی چه بود و چه هست؟! مواردی مثل تنش‌زدایی با غرب، کاهش نفوذ و تاثیرگذاری منطقه‌ای ایران (آنها این استراتژی را با عباراتی چون اولویت منافع ملی و ممانعت از میلیتاریسم تبلیغ می‌کنند)، حزبی شدن و تقویت جامعه مدنی و مشارکت ی سازمان‌یافته توده‌ها (نه‌فقط انتخابات)، آزادی‌های فرهنگی خصوصا در مساله حجاب، حذف یا کاهش خط قرمزهای اخلاقی در سینما و هنر و… ، حذف یا کاهش خط قرمزهای ی حتی فراتر از قانون اساسی در رسانه‌ها، رومه‌ها و… آنچه در عرصه گفتمانی نسخه‌پیچی شد، در عرصه عملی و در صحنه قدرت چه دستاوردی داشت؟ ادامه مطلب

فناوری نانو، نانوفناوری یا نانوتکنولوژی رشته‌ای از دانش کاربردی و فناوری است که جستارهای گسترده‌ای را پوشش می‌دهد. موضوع اصلی آن نیز مهار ماده یا دستگاه‌های در ابعاد کمتر از یک میکرومتر، معمولاً حدود ۱ تا ۱۰۰ نانومتر است. وجه منحصر به فرد فناوری نانو داشتن عناصری به نام نانومواد و نانوساختار است . در واقع نانو تکنولوژی فهم و به‌کارگیری خواص جدیدی از مواد و سیستم‌هایی در این ابعاد است که اثرات فیزیکی جدیدی عمدتاً متأثر از غلبه خواص کوانتومی بر خواص کلاسیک از خود نشان می‌دهند. فناوری نانو موج چهارم انقلاب صنعتی، پدیده‌ای عظیم است که در تمامی گرایش‌های علمی راه یافته و از فناوری‌های نوینی است که با سرعت هرچه تمام تر در حال توسعه می‌باشد. از ابتدای دهه ۱۹۸۰ میلادی طراحی و ساخت ساختمان‌ها هر روزه شاهد نوآوری‌های جدیدی در زمینه مصالح کارآمد تر و پربازده تر در مقاومت، شکل‌پذیری، دوام و توانایی بیشتری نسبت به مصالح سنتی دارد. نانوفناوری یک دانش به شدت میان‌رشته‌ای است و به رشته‌هایی چون مهندسی مواد، پزشکی، داروسازی و طراحی دارو، دامپزشکی، زیست‌شناسی، فیزیک کاربردی، ابزارهای نیم رسانا، شیمی ابرمولکول و حتی مهندسی مکانیک، مهندسی برق، مهندسی شیمی و مهندسی کشاورزی نیز مربوط می‌شود. تحلیل گران بر این باورند که فناوری نانو، زیست فناوری (Biotechnology) و فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) سه قلمرو علمی هستند که انقلاب سوم صنعتی را شکل می‌دهند. نانو تکنولوژی می‌تواند به عنوان ادامه  دانش کنونی به ابعاد نانو یا طرح‌ریزی دانش کنونی بر پایه‌هایی جدیدتر و امروزی‌تر باشد و فراگیرتر باشد.

ایران در زمینه تعداد پتنت‌های منتشر شده در رابطه با فناوری نانو، مقام ۲۹ را در سال ۲۰۱۲ در دنیا کسب کرد.

پژوهشگران دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل در اردیبهشت ۱۳۹۲ موفق به ارائه و معرفی راه‌های ارتباط بین فناوری نانو و علوم اعصاب به یکدیگر و نیز روشی برای ردیابی پیام رسان‌ها در مغز شدند . 

تبلیغات

محل تبلیغات شما
محل تبلیغات شما محل تبلیغات شما

آخرین وبلاگ ها

آخرین جستجو ها

بوته پیچک حرفه ای شو (در زمینه های مختلف) Rafael فروشگاه اینترنتی پارسا CD وبلاگ ایمان ایرجیان گوشی موبایل و لوازم جانبی موبایل Robin داناب ( طلبه رسانا ) خدمات مشاوره مهندسی- اموزش و انجام پروژه فلوئنت فرترن متلب